Dziewczynka z Siedziby Pokoju

Tę małą dziewczynkę spotkałam na północnym wybrzeżu wyspy Borneo przy wejściu do największego na Dalekim Wschodzie meczetu Sułtana Omara Saifuddin, w stolicy Brunei.

Mój wzrok zatrzymał się na jej ubiorze: wzorzystej szacie, na której widnieją ogromne tropikalne kwiaty typowe dla flory Połudnowo - Środkowej Azji, i na głowie, którą zdobi chusta "hidżab", pochodząca z kultury muzułmańskiej – tworząc typowy ubiór kobiet Sułtanatu. Okrągła twarzyczka dziecka, spokojne i ciepłe spojrzenie ukazują coś więcej niż radość i beztroskę dzieciństwa. Odważyłabym się powiedzieć, że ta mała dziewczynka jest odzwierciedleniem życia w Brunei, w którym panuje monarchia absolutna, tak bliska autolitaryzmowi, i jednocześnie tak daleka od znanej nam demokracji.

Sułtan, Muda Hassanal Bolkiah, należy do tej samej dynastii, która od XIV wieku sprawuje władzę w Brunei i utrzymuje się przy tronie dzięki bogatym złożom gazu i ropy naftowej kraju. Sułtan uważany za jedego z najbogatszych ludzi świata, nie zapomina o swoich rodakach. W Bandar Seri Begwan, znanej jako BSB, na ulicach nie widać biedy i nikt nie wydaje się pokrzywdzony przez państwo. Wręcz przeciwnie, mieszkańcy stolicy są zadowoleni i dumni ze swojej małej Ojczyzny, w której nie brakuje szkół i szpitali. Najbardziej potrzebującym rząd zapewnia zapomogi mieszkaniowe czy żywnościowe, najczęściej w postaci ryżu. W Brunei PNB na 1 mieszkańca jest jednym z najwyższych w Azji Południowo-Wschodniej, a osoby prywatne zwolnione są z płacenia podatków. Jednak radość tych ludzi i pozytywne nastawieniene do codzienności zawiązane są ze stylem życia jaki prowadzą, w szczególności ogromnym przywiązaniem do tradycji wiejskich.

Brunei, jest jak twarz tej dziewczynki - maleńkie, spokojne i szczęśliwe państwo, czy jak mówi jego nazwa oficjalna Nagara Brunei Darrussalam, w dosłownym tłumaczeniu - Państwo Brunei – Siedziba Pokoju.